Ծառայութեան Ճամբով Հոգեւոր Աճ

ԱՐԵՒՄՏԵԱՆ ԹԵՄԻ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹԻՒՆԸ ԿԸ ԿԵՆՍԱԳՈՐԾՈՒԻ ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍՈՒԹԵԱՆ ՀՈՎԱՆԻԻՆ ՏԱԿ

ՄԵՍՐՈՊ Ա. ՔՀՆՅ. ԹԱՇՃԵԱՆ

Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան Աթոռին Անթիլիաս հաստատումը բնական արդիւնքն էր պատմական բախտորոշ դէպքերու եւ նոյնքան մըն ալ սփիւռքացած մեր ժողովուրդի պահաջներուն, հոգեմտաւոր կարիքներուն։ Այս բովանդակութեան մէջ, երջանկայիշատակ Տ. Սահակ Բ. Կաթողիկոսը ունեցաւ կամրջողի դեր ու նոր մեկնակէտ մը արձանագրեց մեր եկեղեցւոյ կեանքին մէջ։ Անթիլիասը դարձաւ յատկապէս Սփիւռքի հայութեան նոր փարոսը, որմէ արձակուող լոյսը տարածում գտաւ Թեմերուն ճամբով ու Միացեալ Նահանգներու Արեւմտեան ափը հասաւ Արեւմտեան Թեմի հաստատումով։Պատմական անկիւնադարձ մը կերտող երջանկայիշատակ վեհափառին ապրած դժուարին պայմանները, ինչպէս ծանօթ է, բազում էին. թէեւ ան իր կողքին նշանակած էր աթոռակից կաթողիկոս մը, սակայն անոր տրտմութիւններու շարքին աւելցաւ հատ մըն ալ, երբ աթոռակիցը վախճանեցաւ 1936 թուին, հինգ տարիներու հարուստ վաստակ մը ձգելով ետին։ Անոր փոխարէն, կաթողիկոսական ընդհանուր փոխանորդ կը նշանակուի Տ. Պետրոս Արք. Սարաճեանը՝ Կիպրոսի Առաջնորդը։Սահակ Բ. մեծանուն Կաթողիկոսը կը վախճանի 1939ին։ Իրեն կը յաջորդէ Տ. Տ. Պետրոս Ա. Կաթողիկոսը, որ դժբախտաբար կը վախճանի յաջորդ տարի, 1940ի Սեպտեմբերին։ Համաշխարհային Բ. պատերազմը ծագած էր։ Նոր կաթողիկոսի մը ընտրութիւնը կարելի կը դառնայ միայն 1943ին։ Հիւսիսային Ամերիկայի Առաջնորդը՝ Տ. Գարեգին Արք. Յովսէփեանց կաթողիկոս կ՚օծուի երկու տարի ետք, 1945ի Ապրիլին։ Անոր գահակալութեան շրջանին )1945էն 1952(, Կաթողիկոսութիւնը կ՚ունենայ մշակութային ծաղկում։ Կաթողիկոսը՝ ինք, գիտնական մըն էր։ Զարկ կու տայ դպրեվանքին, կ՚արդիականացնէ տպարանը եւ թափ կու տայ հրատարակչական գործին։ Արժէքաւոր հատորներ լոյս կը տեսնեն։ Կաթողիկոսարանի ամսաթերթը աւելի բովանդակալից կը դառնայ։ Դպրեվանքի ուսանողներուն թիւը կը բարձրանայ եւ Ս. Աթոռի գործունէութեան դաշտը կ՚ընդարձակուի։ Անոր վախճանումէն ետք, չորս տարիներ կը սահին, մինչեւ յաջորդին՝ յանձին Բերիոյ Թեմի Առաջնորդ երջանկայիշատակ Զարեհ Ա. Փայասլեան սրբակրօն երիտասարդ կաթողիկոսին ընտրութիւնը եւ օծումը )1956ին(։ Խոր նուիրումի տէր հոգեւորական մըն էր ան, որուն քաջ ծանօթ էր այս տողերուն հեղինակը։ Զարեհ Վեհափառը դպրեվանքի առաջին շրջանաւարտներէն էր։ Ան Բերիոյ Թեմին առաջնորդութիւնը վարած էր շուրջ 16 տարի։ Իր օրերուն, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը մասնակից դարձաւ միջ-եկեղեցական շարժումին, Ս. Աթոռի միաբանները սքանչելի աշխատանք տարին այդ ուղղութեամբ։ Անոր ազնուական նկարագիրն ու բարի հոգին խորապէս ազդեցին դպրեվանքի ուսանողներուն վրայ, որոնք քաջաբար մտան հայ եկեղեցւոյ քաղցր լուծին տակ։ Անոր անակնկալ վախճանումը, 48 տարեկանին, 18 Փետրուար 1963ին, խորապէս խոցեց սիրտը համայն հայութեան։ Երջանկայիշատակ Զարեհ Վեհափառը համակ սէր էր ու բարութիւն։ Ան իր սիրտն ու ականջը հայրաբար կը բանար Կիլիկեան կաթողիկոսութեան հովանին փնտռող հատուածներու, որոնք պաշտօնական դիմունագիրով կը բացատրէին Վեհափառին, թէ ինչպէս ներքին թեմական ու ծխական խլրտումներու եւ անհասկացողութիւններու պատճառով՝ դուրս ձգուած են եկեղեցիներէն, զրկուելով խորհրդակատարութիւններէ, Ս. Հաղորդութենէ եւ եկեղեցի յաճախելու առիթէն։ Անցնինք Երջանկայիշատակ Զարեհ Վեհափառի յաջորդին։1963ին, կաթողիկոս կ՚ընտրուի Տ. Խորէն Արք. Բարոյեան։ Իր հովուապետական առաջնորդութեամբ, կաթողիկոսութիւնը դրական ու շինարարական բեղուն շրջան մը կը բոլորէ ի ծառայութիւն ամենակալ Աստուծոյ եւ Հայ ժողովուրդին։ Շնորհիւ իր նկարագիրին, Վեհափառը յաջողած էր Կիլիկեան Աթոռը օժտել նիւթական ամուր ապահովութեամբ։ Եթէ Խորէն Վեհափառը չդասաւանդեց ուսանողներու, բայց խօսեցաւ հայ ժողովուրդին զաւակներուն։ Եթէ գիրքեր չգրեց եւ չհրատարակեց, փոխարէնը շինարարական գործով զբաղեցաւ եւ շինել տուաւ եկեղեցիներ ու բարեզարդեց՝ Լիբանանի Թեմի բոլոր շրջաններուն մէջ։ Միեւնոյն ժամանակ զսպանակիչ ուժը հանդիսացաւ հայեցի դաստիարակութիւն ջամբելու սրբազան գործին։ Կիլիկեան Ս. Աթոռի յաջորդականութիւնը ապահովելու մտադրութեամբ, ան աթոռակից նշանակեց Տ. Գարեգին Արք. Սարգիսեանը՝ Ամերիկայի Արեւելեան Թեմի օրուան Առաջնորդը, 22 Մայիս 1977ին։ Մայիս 29ին ալ Տ. Խորէն Ա. Կաթողիկոսին ձեռամբ աթոռակից կաթողիկոսին օծումը կատարուեցաւ, մասնակցութեամբ Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածինի միաբանութեան անդամ արքեպիսկոպոսներու եւ եպիսկոպոսներու եւ ներկայութեամբ բազմահազար հաւատացեալներու։Գարեգին Բ. Աթոռակից Կաթողիկոսը 1983ին յաջորդեց երանաշնորհ Տ. Խորէն Կաթողիկոսին։ Ան իր բարձրագոյն ուսումը ստացած էր Օքսֆորտի համալսարանին մէջ։ Դասաւանդած է եկեղեցւոյ պատմութեան ու աստուածաբանական նիւթեր։ Տեսչական եւ ուսուցչական պաշտօններ վարած է դպրեվանքին մէջ։ Իբրեւ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս, ան 18 տարիներու ընթացքին զգալի ներդրումներ ունեցաւ ազգային-կրօնական, մշակութային եւ հրատարակչական բնագաւառներուն մէջ։ Գործօն դեր ունեցաւ միջ-եկեղեցական յարաբերութեանց մէջ։ Իր հիմնական ուղղութիւնը եղած է եկեղեցական կեանքի վերանորոգումն ու վերաշխուժութիւնը։ Բազմաթիւ գիրքեր հրատարակած է աստուածաբանական, հայագիտական, փիլիսոփայական, բարոյագիտական եւ գրական նիւթերու մասին։ Սերունդէ սերունդ պիտի յիշուին իր պերճախօսական ճառերը, եւ ներհուն աստուածաբանի իր շնորհները։ Ան 1995ին ընտրուեցաւ Ամենայն Հայոց կաթողիկոս, սակայն վաղահաս վախճանումով, առիթ չունեցաւ ցուցաբերելու իր բազմակողմանի հոգեկան ու իմացական շնորհները։ Երանաշնորհ Տ. Գարեգին Ա. Ամենայն Հայոց հայրապետը իր աչքերը փակեց 1999ին, Էջմիածնայ մէջ։Գարեգին Բ. Կաթողիկոսի Էջմիածնայ գահ բարձրանալէն ետք, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Ս. Աթոռին գահակալ ընտրուեցաւ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոս։ Ան ծնած է 1947ին, վարդապետ ձեռնադրուած է 1968ին։ 1968էն 1975 կը դասաւանդէ Պէյրութի Հայկազեան Քոլէճին մէջ։ 1978ին, տակաւին ուսանող Միացեալ Նահանգներու մէջ, Լիբանանի Թեմի տեղապահ կ՚ընտրուի. այդ օրերուն, Լիբանան կը գտնուէր եղբայրասպան քաղաքացիական պատերազմի մէջ։ Լիբանանի հայութիւն, իր եկեղեցական-ազգային ու ընկերային կեանքերով, մատնուած էր վտանգալից կացութեան։ Տարի մը ետք կ՚ընտրուի Առաջնորդ։ 1980ին կը ստանայ Ծայրագոյն վարդապետի աստիճան, իսկ յաջորդ օրն ալ եպիսկոպոս կը ձեռնադրուի։ 1985ին կը ստանայ Արքութեան տիտղոսը։Արամ Ա. Վեհափառը կը մարմնաւորէ ուխտեալ ու հաւատաւոր եկեղեցականը։ 28 Յունիս 1995ին, ներկայութեամբ Տ. Տ. Գարեգին Ա. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Ազգ. Պատգամաւորական Ժողովը, Անթիլիասի Մայր Տաճարին մէջ զինք կ՚ընտրէ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս։ Օծումէն անմիջապէս ետք կը յայտարարէ. «Սրտիս բովանդակ զօրութեամբ կ՚ըսեմ.- ամբողջական ու յանձնառու ծառայութիւն՝ նոյն եւ մէկ եկեղեցւոյ, նոյն եւ մէկ հայրենիքի։ Անթիլիասը բոլորին է անխտիր, եւ անոր դռները բաց են բոլորին առջեւ»։ Հայ եկեղեցւոյ պատմութեան մէջ առաջին անգամն է որ Ամենայն Հայոց կաթողիկոս մը, շրջապատուած պատրիարքներով եւ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ ու Ս. Էջմիածնի միաբանութիւններէն 12 եպիսկոպոսներով, կը մասնակցին Կիլիկիոյ Ս. Աթոռին ընտրեալ Կաթողիկոսի օծման արարողութեան։Ներհուն աստուածաբան Վեհափառը 1983ին կ՚ընտրուի Եկեղեցիներու Համաշխարհային Խորհրուդի վարչութեան անդամ, իսկ 1991ին ալ կ՚ընտրուի նախագահ՝ Կեդրոնական ու Գործադիր վարչութեանց։ Սիրոյ եւ խաղաղութեան ջահը ձեռքին, քաջարի Վեհափառը բազմաթիւ այցելութիւններով հանդիպումներ ունեցած է պետութեանց ղեկավարներու եւ կրօնական հաստատութեանց ներկայացուցիչներու հետ, կամուրջներ կերտելով նաեւ իսլամ եւ քրիստոնեայ կրօններուն միջեւ։ Հաշտութեան ռահվիրայ՝ կը հաւատայ, որ խաղաղութիւն կը հաստատուի, եթէ մարդիկ հաշտարար ոգիով լեցուած խօսիլ սկսին իրարու հետ։ Այլ խօսքով՝ հաշտութեան բանալին Սէրն է։Ստեղծագործութեամբ, մարդ արարածին բնութիւն մը տրուած է, որ ըստ էութեան բարի է, քանզի ինչ որ Աստուած ստեղծած է, չի կրնար չար ըլլալ։ Մարդ արարածին բնութիւնը, սակայն, փոփոխական է, թէեւ կրնայ երանութեան հասնիլ, եթէ շարունակէ կապուած մնալ անփոփոխելի եւ գերագոյն Բարիին՝ Աստուծոյ։Սակայն հարկ է գիտնալ, որ մարդուն բնութիւնը չէ որ ընթացք կու տայ չարութեան, այլ՝ անոր ազատ կամքը։Չարին իշխանութեան ներքեւ կը տառապի երկրագունտը, կը տուայտի մարդկութիւնը։ Ստեղծուած աշխարհը ոչ միայն հետզհետէ անկատարելիութեան կը դիմէ, այլ նաեւ Աստուծոյ պատկերին նմանողութեամբ ստեղծուած մարդ արարածն ալ, իր գոյութեան նպատակէն կը հեռանայ արագընթաց, նաեւ ընտրելով վիրաւորուած ապրիլ ապականուած աշխարհի մը մէջ։ Սատանան է, ուրեմն, սկիզբը մարդկային դժբախտութեանց։ Հայց. Առաքելական եկեղեցին չի կրնար կրաւորական դիրք բռնել այս երեւոյթին դիմաց։ Մարդ արարածը գործիք դարձած է չարին ձեռքերուն մէջ։ Ու հակառակ անոր, որ գիտենք թէ համայն աշխարհը չարին մէջ է, գիտենք նաեւ, որ մենք ալ Աստուծմէ ենք )Ա. Յովհ. 5։19(։ Հետեւաբար, անհրաժեշտ է պատրաստուիլ պաշտպանութեան։ Շնորհն է մեր պաշտպանութեան ամրոցը։ Առաքինութեան զէնքերով զինուելու է, որպէսզի քրիստոնեան անխոցելի մնայ։ «Մէկդի նետենք խաւարի գործիքները եւ հագնինք լոյսի զրահը», կ՚ըսէ առաքեալը )Հռոմ. 13։13(։

Tuesday, December 16, 2008
ԱՍՊԱՐԷԶ

«ՇՈՂԱԿՆ ԱՐԱՐԱՏՅԱՆ»-ԻՆ ՀԱՅՏՆԻ ՉԷ ՍԱՆԱՀԻՆ ՎԱՆՔԻ ՏԵՂԸ...

Միջնադարյան Հայաստանի վանքերից է Լոռվա մարզում գտնվող ճարտարապետական գոհարների համալիրը` Սանահինի վանքը: Այն իրավամբ համարվում է Հայաստանի առաջնակարգ հուշահամալիրներից մեկը, ուստի թվում էր, թե նրա անունն ու տեղը հայտնի պետք է լիներ գոնե մտավորականությանը:Հակառակ այս իրողության, Սանահինի վանքի եւ նրա գտնվելու տեղի մասին նվազագույն գաղափար չունեն Հայ Առաքելական եկեղեցու Արարատյան թեմի պաշտոնաթերթ «Շողակն Արարատյան»-ի խմբագրությունում, քանի որ նշյալ թերթի սույն թվի թիվ 17-ի 6-րդ էջում մանրամասնորեն նկարագրված է եկեղեցի, գավիթ, մագիստրոսի ճեմարան, արքայական դամբարան, զանգակատուն, մատենադարան եւ փոքրիկ գավիթ ունեցող մի անհայտ տեղադրությամբ անանուն վանք, որն ըստ հոդվածագրի գտնվում էր Բորչալուի գավառում:Թերթի խմբագրին եւ հոդվածագրին, կարծում ենք, արժե հիշեցնել եւ զգուշացնել, որ հայերս ստիպված չենք մեր Լոռին ներկայացնել բորչալու թյուրքական ցեղի անունով ցարական տիրապետության օրոք ձեւավորված եւ ավելի քան 90 տարի արդեն գոյություն չունեցող վարչական միավորի մեջ եւ այսու խորհուրդ ենք տալիս մեր մամուլի էջերը անգրագիտության ցուցահանդեսի չվերածել:

ՍԱՄՎԵԼ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. ԱՐԱՄ Ա. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ ԸՆԴՈՒՆԵՑ ՊՈՒԼՈՍ ՄԱԹԱՐ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԸ

12/13/2008

Շաբաթ 13 Դեկտեմբեր 2008-ի առաւօտուն, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոս Վեհարանի իր գրասենեակին մէջ ընդունեց մարոնիներու Պէյրութի առաջնորդ Պուլոս Մաթար Եպիսկոպոսը:
Հանդիպման ընթացքին քննարկուեցան Միջին Արեւելքի Եկեղեցիներու Խորհուրդի յառաջիկայ ծրագիրները: Խօսակցութեանց առանցքը հանդիսացաւ Խորհուրդի զանազան բաժանմունքներուն գործունէութիւնը, որոնք նոր ծրագրաւորման ենթարկուած էին Ընդհանուր Ժողովէն ետք, երբ Նորին Սրբութիւնը ընտրուած էր Խորհուրդի չորս նախագահներէն մին:
Վեհափառ Հայրապետը այս առիթով անդրադարձաւ նաեւ անցնող ամիս Վատիկան կատարած իր պաշտօնական այցելութեան, եւ կարգ մը մանրամասնութիւններ հաղորդեց Մաթար Եպիսկոպոսին, որոնք տեղական ու շրջանային մակարդակի վրայ գործակցութեան նոր կարեւորութիւններ կրնան ստեղծել:

ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍՈՒԹԵԱՆ ՄԱՍՆԱԿՑՈՒԹԻՒՆԸ ԵԿԵՂԵՑԻՆԵՐՈՒ ՀԱՄԱՇԽԱՐՀԱՅԻՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԻ ՔՐԻՍՏՈՆԵԱՅ-ԻՍԼԱՄ ԵՐԿԽՕՍՈՒԹԵԱՆ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՄԱԳՈՒՄԱՐԻՆ ԹԵՀՐԱՆՈՒՄ

12/14/2008

13-14 Դեկտեմբեր 2008, Թեհրանի մէջ, քրիստոնեայ-իսլամ երկխօսութեան միջազգային համագումար մը տեղի ունեցաւ Եկեղեցիներու Համաշխարհային Խորհուրդի Իսլամ-Քրիստոնեայ Յարաբերութիւններու Բաժանմունքին եւ Իրանի Իսլամական Մշակոյթի եւ Միջազգային Հաղորդակցութեան Կազմակերպութեան Միջ-կրօնական Երկխօսութեան Կեդրոնին մասնակցութեամբ:
Եկեղեցիներու Համաշխարհային Խորհուրդի պատուիրակութիւնը գլխաւորեց Գերշ. Տ. Սեպուհ Արք. Սարգիսեան (Առաջնորդ Թեհրանի Հայոց):
Համագումարի դասախօսութիւններուն առանցքը կազմեց տարբեր կրօններու հետեւորդներուն միջեւ համակեցութիւնը: Սեպուհ Սրբազան դասախօսեց ՙՀայերը Իրանի մէջ - քրիստոնեայ-իսլամ համատեղ կեցութեան տիպար օրինակ՚ նիւթին շուրջ:
14 Դեկտեմբերին, նոյն կեդրոնէն ներս, Սեպուհ Սրբազան մասնակցեցաւ ուրիշ միջազգային համագումարի մըն ալ, որուն գլխաւոր թեման էր ՙՔաղաք եւ երկխօսութիւն՚ը:
Յայտնենք, որ Ե.Հ.Խ.-ին եւ Իրանի Իսլամական Հանրապետութեան Կրօնական Երկխօսութեանց Բաժանմունքին միջեւ երկխօսութիւնը ու գործակցութիւնը սկսաւ, Վեհափառ Հայրապետին նախաձեռնութեամբ շուրջ տասը տարիներ առաջ եւ տարին անգամ մը հանդիպում տեղի կ’ունենայ հերթաբար Ժընեւի եւ Թեհրանի մէջ: Այս ծիրէն ներս շուրջ չորս տարիներ առաջ նախկին Նախագահ Խաթեմի այցելեց Ժընեւի Ե.Հ.Խ.-ի կեդրոնը եւ դասախօսութիւն տուաւ:

Ս. ՅԱԿՈԲ ՄԾԲՆԱՑԻ ՀԱՅՐԱՊԵՏԻ, ՄԱՐՈՒԳԷ ՃԳՆԱՒՈՐԻ ԵՒ ՄԵԼԻՏՈՍ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԻ Ի ՅԻՇԱՏԱԿ ՏՕՆԱԿԱՏԱՐՈՒԹԻՒՆ ԴՊՐԵՎԱՆՔԷՆ ՆԵՐՍ

12/12/2008

Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցւոյ տօնացոյցին համաձայն նշուեցաւ Ս. Յակոբ Մծբնացի Հայրապետի, Մարուգէ Ճգնաւորի եւ Մելիտոս Եպիսկոպոսի յիշատակը:
Ուրբաթ, 12 Դեկտեմբեր 2008-ին, յետ դասընթացքներուն, Դպրեվանեցիները Երեկոյեան Ժամերգութիւնը կատարելէ ետք, նաեւ կատարեցին Սուրբերուն յիշատակի Նախատօնակը:
Նոյն երեկոյ, Դպրեվանքի սրահին մէջ տեղի ունեցաւ յատուկ հանդիսութիւն, գեղարուեստական յայտագրով, թատերական ներկայացումով ու դասախօսութեամբ: Ժառանգաւորաց բաժնէն՝ Երրորդ ժառանգաւորացի սաները պատրաստած էին գեղարուեստական յայտագիրը: Ներկայ գտնուեցան նաեւ Դպրեվանքի հայոց լեզուի եւ Գրականութեան դասախօս՝ Տիար Սարգիս Կիրակոսեան:
Բացման խօսքով հանդէս եկաւ Գարտանաքեան Յակոբ: Ապա յաջորդաբար Ստեփանեան Յովհաննէս ներկայացուց Յակոբի կեանքն ու գործունէութիւնը, իսկ Քիւրքլեան Վիգէն ընթերցեց Ս. Աւետարանէն հատուած մը: Ս. Մարուգէ Ճգնաւորի եւ Մելիտոս Եպիսկոպոսի կեանքն ու գործունէութիւնը ներկայացուց Սապունճեան Գարլոս, իսկ Նարեկ Աղօթամատեանէն հատուած մը կարդաց Ալթունեան Յովհաննէս: Կիրակոսեան Աբրահամ Ս. Յակոբին նուիրուած ՙՅաղթող եւ Սուրբ Հայրապետ՚ շարականէն հատուած մը երգեց: Ապա ամբողջ դասարանին մասնակցութեամբ ներկայացուեցաւ կենդանի պատկեր, որ առնուած էր Ս. Յակոբի հրաշագործ կեանքէն:
Աւարտին Տիար Սարգիս Կիրակոսեան իր սրտի խօսքը փոխանցեց դպրեվանեցիներուն: Անդրադառնալով անոնց առաքինի վարքին ու հաւատացեալներու վրայ ունեցած ազդեցութեան, ան ըսաւ. ՙՍուրբերը նպաստեցին հայ ժողովուրդի հաւատքի աճման եւ բարօրութեան, իրենց կենցաղով, քրիստոնէավայել ներողամտութեամբ, եղբայրասիրութեամբ ու խոնարհութեամբ՚:
Եզրափակումը կատարուեցաւ Դպրեվանքի Հսկիչ՝ Հոգշ. Տ. Մակար Աբղ. Աշգարեանի կողմէ: Ան գնահատեց Երրորդ ժառանգաւորացի սաները իրենց տարած աշխատանքին համար, ապա բոլորին ուղղելով իր խօսքը, ըսաւ. ՙԱյսօր մենք հոգեպէս կ’ազդուրուեցանք մեր երանելի սուրբերուն վարքով ու սրբակեաց կենցաղով՚: Հայր Սուրբը կոչ ուղղեց դպրեվանեցիներուն հետեւելու անոնց օրինակին:

16 Դեկտեմբեր, Երեքշաբթի ԳՈՐԾԸ ԿԸ ՄՆԱՅ

Անիկա գէշ լուրէն չի վախնար, անոր սիրտը հաստատ է ու Տէրոջը կը վստահի:

Սաղմոս 112.7

Մեր կեանքը միշտ եղած է որոշ չափով պարզ: Երբ կինս եւ ես ամուսնացանք, երբէք հարստութիւն կամ փառք փնտրելու ետեւէ չէինք: Պարզապէս ձեւ մը կը փնտրէինք զԱստուած փառաւորելու, ինչ ալ ըլլար Իր տուածը մեզի՝ ընելու: Մինչ մեր զաւակները սկսան մեծնալ եւ ես սկսայ աշխատիլ, մեր նպատակը մնաց նոյնը՝ կեդրոնանալ զԱստուած փառաբանելու ճշմարտութեան շուրջ:

Սակայն, 2002-ին պատահեցաւ ամէնագէշը՝ մեր 17 տարեկան աղջկան՝ Մըլիսայի արկածամահ ըլլալը եւ անակնկալօրէն երկինք փոխադրուիլը:

Այդ անակնկալին առջեւ, մենք ստիպուեցանք վերատեսութեան ենթարկել ամէն բան: Կրնայի՞նք արդեօք որպէս մեծ կորուստի մատնուած ծնողներ, նոյն ձեւով փառաբանել զԱստուած: Կամ այ անկրելի եւ դառն կացութեան առջեւ, թոյլ պիտի տայի՞նք, որ կեանքի մեր նպատակը փոխուէր:

Տիկնոջս հետ, երկար ատեն խոկումներ ունեցանք այդ հարցին շուրջ: Երբ Անոր, որուն վստահած ես զաւակներդ, թոյլ կու տայ, որ անոնցմէ մէկը այդպէս անակնկալօրէն առնուի մեզմէ, այլեւս դիւրին պիտի ըլլար դադրիլ վստահելէ, ծառայելէ եւ ուրիշները Իրեն առաջնորդելէ: Սակայն, սաղմոսերգուին խօսքերը ցոյց տուին մեզի շիտակ ճամբան. «Ան յաւիտեան պիտի չսասանի ... Անոր սիրտը հաստատ է» (Սաղմ. 112.6-7): Ուրեմն, որքան ալ դժուարին հարցեր դիմագրաւելու ըլլանք, կրնանք «հաստատօրէն Տէրոջ վստահիլ»: Նոյնիսկ «չարագուշակ լուրերու» առջեւ, մեր գործն է Զինք փառաւորել:

ՑԱՒԻ ԱՏԵՆ ՎՍՏԱՀԻԼԸ ԱՍՏՈՒԾՈՅ, ՄԵԶԻ Կ'ՕԳՆԷ ՅԱՂԹԱՀԱՐԵԼՈՒ ՄԵՐ ՏՐՏՄՈՒԹԻՒՆԸ:

Հայաստանի տարածքում վրացական եկեղեցիների գոյության ոչ մի ապացույց չկա

Երեւան (Երկիր) - «Վրաստանի քրիստոնեա-ժողովրդավարական շարժում» կոչվող կազմակերպության որոշ ներկայացուցիչների ակցիան ոչ մի բանով հիմնավորված չէ եւ նպատակ ունի վրդովեցնել հայերին` Նորաշենի հայկական եկեղեցու հետ կապված խնդիրների պատճառով: Այդ մասին PanARMENIAN.Net-ի թղթակցի հետ զրույցում հայտարարել է Թբիլիսիի Սբ Գեւորգ եկեղեցու քահանա Նարեկ Ղուշչյանը: Նրա խոսքերով` երեք տարի առաջ նույն մարդիկ պահանջում էին Լոռիում հիմնել Վրաց Ուղղափառ եկեղեցու թեմ: «Սակայն այդ կոչերն այդպես էլ մնացին լոկ կոչ. այսպես կոչված նախաձեռնող խումբը չդիմեց ո'չ իրավագետների, ո'չ վրաց պետությանը: Վրաստանի հիմնական հավակնությունները վերաբերում են Ախթալայի վանական համալիրին, որը, իրենց կարծիքով, պատկանում է Վրաց ՈՒղղափառ եկեղեցուն: Սակայն դա արմատապես սխալ է. Լոռիում եւ Տաշիրում կան ուղղափառ եկեղեցիներ, սակայն դրանք բոլորը կառուցվել են ուղղափառ հայերի (քաղկեդոնացիների) կողմից: Մենք, սկզբունքորեն, դեմ չենք Հայաստանի տարածքում Վրաց Ուղղափառ եկեղեցու գոյությանը, չէ որ Վրաստանում կա Հայ Առաքելական եկեղեցու վրացական թեմ: Սակայն սա հավասարության հարց չէ՝ եթե կան եկեղեցիներ, կլինի նաեւ թեմ: Սակայն մինչ այժմ վրացական եկեղեցին չի ներկայացրել Հայաստանի տարածքում վրացական եկեղեցիների գոյության ոչ մի ապացույց»,- ընդգծել է քահանան: Դեկտեմբերի 11-ին Վրաստանի քրիստոնեա-ժողովրդավարական շարժումը ցույց էր կազմակերպել Թբիլիսիում Հայաստանի դեսպանատան մոտ: Ըստ շարժման առաջնորդ Գիորգի Անդրիաձեի` ցույցը անցկացվում էր Հայաստանում գտնվող վրացական վանք-եկեղեցիները վերադարձնելու պահանջով: «Հայաստանի հյուսիսում` պատմական Լոռի-Տաշիրի տարածքում, կան տասնյակի հասնող կարեւոր վրացական վանքեր ու եկեղեցիներ: Ցավոք, դրանք բոլորը թալանված են, ինչն էլ վկայում է, որ դրանք պատկանում են Վրաց ուղղափառ եկեղեցուն, ոչ թե հայկական: Հակառակ դեպքում դրանք պատշաճ կերպով կխնամվեին»,- հայտարարել էր նա: Ցույցին մասնակցել էր շուրջ 10 հոգի: